РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Унукі
Доўга, доўга бег цягнік,
Покуль не спыніўся.
Ён марудзіць не прывык,
Вось і замарыўся.
I прыехалі да дзедкі
Ўнукі-малышы ў адведкі.
Глянцам ззяюць клункі
— Гэта падарункі:
- Дзеду — акуляры
Ў дарагім футляры.
Бабулі — хусцінку —
Вясёлкі часцінку.
Дзед вітае:
— Мае дзеткі!-
I бабуля:-
Мае кветкі! —
I Тарзанчык: «Гаў-гаў-гаў!»
I кот Мурзік: «Мяў-мяў-мяў!»
Ўнукі цешацца і скачуць.
А бабуля з дзедам плачуць.
—Гэта з радасці, унукі,
Пасля доўгае разлукі.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.